Çocuklar için kurallar dikte edilerek değil yaşanarak, deneyimleyerek ve gözlemleyerek öğrenilir. Çocuklar pek çok toplumsal kuralı da sözlü ya da sözsüz olarak öğrenir ve fark ederler. Biz yetişkinler çocuklarımız ile iletişim kurarken onlara bir taraftan tüm hayatı öğretmeye çalışıp diğer taraftan ise hayatın acı gerçeklerinden onları koruyarak onları mutlu etmeye çalışıyoruz. Bütün bu çabamıza rağmen çocuklarımızla kurduğumuz ilişkimizde pek çok hatalar yapıyoruz. İşte çocuklarımızla kurduğumuz ilişkide iletişim kazalarını en aza indirmenin birkaç ip ucunu sizinle paylaşmak istedim. Herkese birbirimize verdiğimiz değeri hissettirdiğimiz geliştiğimiz ve geliştirdiğimiz haftalar olsun…
Çocuğunuz bir kişi ile iletişimdeyse, siz çocuğunuz ve çocuğunuzun konuştuğu kişi ile arasına iyi niyetle bile olsa girmeyin.
Çocuğunuz yanlış da olsa kendini savunmayı, bir başka insanın ona nasıl davrandığını fark ediyor. Kendini yanlış da olsa savunacak ya da o kişi ile ilgili bilgi edinecektir. Çocuğunuz babası ya da annesi ile iletişimdeyken 3. Kişi olarak müdahale ettiğiniz her an oradaki ilişki kurabilme ihtimalini ortadan kaldırıyorsunuz.
Çocuğunuz ile ilgili asla sohbet etmeyin!
Çevremizde çocuklarımızı ve onların davranışlarını anlatıyoruz. Kimi zaman şikâyet ediyor kimi zaman gereğinden fazla övüyoruz. Çocuğunuzu bir sohbet malzemesi yapmayın. Çünkü çocuğunuzu çevrenize nasıl anlatırsanız ister iyi ister kötü çevreniz de çocuğunuza o gözle bakmaya başlayacaktır.
Çocuklarınıza ödül vermeyin. Ödül yaşamın içindedir.
Çocuklarla kurduğumuz ilişkide istediğimiz şeyleri yapmaları için sürekli bir ödül ve ceza ile ilişkiler kurmaya çalışıyoruz. Kurduğumuz ilişki çocuğumuzla alışverişe dayalı, içinde sevgi barındırmayan bir ilişkidir. Bu nedenle çocuğunuza bir beceri kazandırmak için önce siz tutumunuzu değiştirmeli ve çocuğunuza hayatı öğretirken bir ödülle bir davranış kazandırmaya çalışmamalısınız.
Çocuğunuz ile güvene dayalı anlaşmalar yapın!
Çocuklar anne baba ile kurulan anlaşmaları severler. Çünkü bu anlaşmalar birlikte kararlar alarak ve herkesin hakları eşit şekilde korunarak yapılır. Bu anlaşmalarda çocuklarınıza gerçeği söyleyin. Yapabilecekleriniz çocuğunuzun gerçekten ihtiyacı olmalı ve çocuğunuzun yaşamına kural koymaya korkmayın. Kurallar toplumsal yaşama, gerçekliğe ve adalete dayalı ise hiçbir çocuk kuralı reddetmez. Çünkü kurallar bizlere güven verir ve korur.
Çocuğunuz HAYIR dediğinde ona dokunmayı bırakın!
Özellikle günümüzde mahremiyet eğitimi çok değerlidir. Her çocuk bedenini ve kendine ait hakları bir öğretim olmadan korumaya meyillidir. Maalesef çocukların haklarını genellikle yanlış öğretimlerle ihlal eden biz yetişkinler oluyoruz. Onları severken bize itiraz ettiklerinde yabanileştirip onları yargılıyor, ısrar ederek onlara dokunmaya devam ediyoruz. Ardından çocuklarımızın yabancılara karşı bedenlerini ve kendilerini korumalarını istiyoruz. Bu onlara yaptığımız çok büyük bir haksızlıktır. Bu nedenle çocuğunuz kendi bedeni, oyuncakları, hakları ve hayatı ile ilgili hayır dediğinde lütfen saygı duyun ve geri çekilin!
Gözde ERDOĞAN ŞAHENK
