İkiz çocuklarla ile ilgili o kadar fazla soru geliyor ki, en sonunda ikiz çocuk ebeveynliği ile ilgili bir yazı yazmak istedim. Günümüzde tüp bebeğin gelişimi ile birlikte doğal ya da doğal olmadan ikiz gebelikler artmıştır. İkiz gebeliklerin artmasıyla birlikte aile hikayesi ve çocukların doğum, çocukluk hikayesi önem kazanır. Bu nedenle sağlıklı ve doğru değerlendirme çok önemli. Aile hikayesinde ikiz gebelik hikayesi yoksa anne baba adaylarını ve anne babaları pek çok konuda zorlandığı ise bir gerçek. Bu nedenle sizlerle bu hafta birkaç öneri ile ikiz çocuklarda ebeveynliği değerlendirelim istiyorum.
Aynı ebeveynliği yapamazsınız!
Biz ikiz çocukların ebeveynlik macerasında her iki çocuğumuza eşit şartları veriyoruz ve aynı ebeveynliği yaptığımızı var sayıyoruz. Fakat gerçek maalesef ki bu değil. Ebeveynliğiniz ve çocuklarınıza karşı olan davranışlarınız her ne kadar eşitliğe dayansa da her iki çocuğa da aynı duygu, aynı duygu yoğunluğu ile bakamayız. Bu durum doğal bir sonucu da yaratır. Ebeveynin çocuğa yaklaşımı ve çocuğun bu yaklaşıma karşı geliştirdiği savuna mekanizmaları aynı değildir. Bu nedenle ebeveynler olarak eşit yaklaşmaya çalışmak ve kafamızdaki ebeveynlik kalıplarıyla hareket etmek yerine farklılığı ikiz gebeliğin en başında kabul ediyor oluşumuz, çocuklarınız ile birlikte kurduğunuz hayatı kolaylaştıracaktır.
Çocuklar paylaşabilir dengeyi kurduğunuz sürece!
İkiz gebelikte aynı rahmi paylaşan ikiz bebekler yaşamın içine tüm eksiklerini bir kardeş ile paylaşarak dünyaya geliyor. Doğal bir rekabet ortamı olan kardeşler arasındaki ilişkide başlangıçtan beri gelen bir paylaşım alışkanlığı da mevcut. Peki bu paylaşımı nasıl oluyor da büyük, kızıştırılmış bir rekabete dönüştürebiliyoruz?
Güçsüzün yanında olup güçlüyü yokluğunuzla cezalandırmayın!
Doğum anından itibaren bir çocuk aktif bir çocuk pasif olarak ortalamada bir dengeyle dünyaya gelen bebekler aynı pasif ve aktif savunmayı ebeveynin doğru yönlendirmesi, yönetim becerileri yoksa devam ettirebiliyorlar. Bu ne demek? Güçsüz olan çocuğun güçlendirilmediği ve sürekli sınırsız desteğinizi sunduğunuz sürece güçlü olmayı deneyimlemeyen çocuk, karşısında daha sakin, olgun ya da güçlü olan çocuk ise sorun yaşa(ma)tmadığı düşüncesiyle pek çok konuda yalnız bırakılıyor. Bu durumda güçsüz olan güçlü olmayı, güçlü olan ise yalnız olmadığını fark edemez. Bu durumu ancak ebeveynler olarak bizler yapılandırmalıyız.
Eksikliğinizi en başta kabul edin!
Yukarıda bahsettiğim ebeveynlikteki dengeyi oluştururken mükemmel olma yarışına girmekten vazgeçin. Öncelikle ebeveyn olarak her koşulda eksik olduğunuzu kabullenmek bu eksikliğinizle sizin ve çocuklarınızın da baş etmeyi öğrenmesi demektir. Unutmayın ki eksikliktir insanı geliştiren ve olgunlaştıran. Ebeveynliğinizin eksik taraflarının farkında olmanız ikiz çocuklarda elinizde rezervinizi ortak paylaşıma açabilmeniz anlamına gelir. Elinizde var olanı çocuklarınıza koşulsuzca sunduğunuzda ise çocukların adım adım dengeyi bulduğunu gözlemleyebilirsiniz.
Çocuklarınız arasındaki ilişkiye girmeyin!
Çocukların arasında doğal bir rekabet olacaktır. Bu gerçeklikle yüzleşerek bu durumu yönetmeyi öğrenin. İkiz çocuklarda güzel olan bir durum var ki ikizler en başta anne karnını paylaşırken zaten paylaşmayı ve eksikliği deneyimleyerek dünyaya geliyorlar. Bu noktada çocukların yan yana kalarak ilişkilerini deneye yanıla, düşe kalka, tartışarak, ufak zararlar vererek ilişkilerini onların tekeline sunduğunuz zaman kuvvetli bir kardeşlik ilişkisinin zeminini yaratmış oluyorsunuz.
Evinizde hep beraber hareket ve kural planı oluşturun!
Evde her çocuğun ve evde yaşayan her bireyin öğrenmesi gerekeni öğrenebilmesi için, aile olarak birlikte hareket edilmesi için, evde yaşayan her bireyin özlük haklarının korunabilmesi için birlikte bir yaşam kurmalı, bu yaşamın kurallarını oluşturmalısınız. Bu kurallara uyum sürecinde lider her koşulda ebeveyn olarak sizlersiniz. Sizin uymadığınız ya da keyfi yaklaştığınız her kurala çocukların uymasını asla beklememelisiniz.
Size bağımlı değil çocukların hızla kendi sorumluluklarını alabileceği ortamlar kurun!
İkiz çocuklar ebeveynin yaşamına girmesiyle birlikte doğal bir kaos dönemi başlıyor. Bu nedenle evin içinde mutlaka anne ve baba dışında destek bakıcılar, anneler, babaanneler sürekli ev içindeki düzenin içine dahil ediliyor. Böylesine bir yardım ve destek kuvvetle çocukların tutarlı ebeveyn modelini fark etmesi çok zor. Bunun yanı sıra öncelikli hedef çocukların bağımlı ilişkiler kurarak özbakım becerilerinin yetişkinle sürdürülmesi değil, kendi sorumluluklarını gerçekleştirebilecekleri ortamlar kurulması gerekiyor.
Eğer yaşamın gerçekliğini ve doğal sınırlarını referans aldığımızda, çocuklarımızı yaşamın gerçekleriyle yüzleştirirken yaşayacakları sancıları öncelikle bizler kabul ettiğimizde, yaşanılan bu saçılarda çocuklarımızın yanında sakin ve güçlü duruşumuzu sergileyerek sağlam nesne olabileceğimize inandığımız sürece sağlıklı ve güvenli ilişkiler kurmaya başlıyoruz. Ebeveynlikte kurduğumuz denge çocuklarımızın da hayatının güvenli olmasındaki en önemli kaynaktır. Herkese iyi haftalar.
Gözde ERDOĞAN ŞAHENK
